امروزه فعالیت های اقتصادی جهان توسط سازمان های بزرگ ، متوسط و کوچک انجام می شود. تفاوتهای برنامه ریزی استراتژیک در سازمانها یک محیط متغیر و یک بازار رقابتی فعالیت می کنند. بنابراین ، آنها برای موفقیت به برنامه ریزی استراتژیک نیاز دارند. وجود اختلاف در اندازه ، حجم و ماهیت فعالیتهای سازمانهای بزرگ و کوچک نیز باعث تمایز برنامه ریزی استراتژیک آنها شده است به طوری که بیشتر مدلهای ارائه شده در این زمینه به دلیل ویژگیهای سازمانهای بزرگ است و شاید به همین دلیل به راحتی . و آنها می توانند برنامه ریزی استراتژیک را در هر زمان انجام دهند.
اگر مدل ها و مطالعات کمی در زمینه برنامه ریزی استراتژیک سازمان های کوچک ارائه شده باشد و تجربه اندک آنها در استفاده از این نوع برنامه ریزی ها نیز بیانگر این وضعیت است. مقاله حاضر با هدف شناسایی بین سازمانهای بزرگ و کوچک ، انجام مطالعات و ارائه مدلهای بیشتر برای سازمانهای کوچک جهت کمک به آنها در آگاهی از تفاوتهای موجود جهت دستیابی به موفقیت بیشتر در فعالیتهای برنامه ریزی استراتژیک خود ، انجام شده است.
برنامه ریزی استراتژیک
مانند سایر مفاهیم مدیریتی ، تعاریف مختلفی از برنامه ریزی استراتژیک توسط کارشناسان ارائه شده است که برای جلوگیری از طولانی شدن صحبت ، برخی از آنها ذکر شده است. یکی از این تعاریف مربوط به مشاغل کوچک است:
FRY AND STONER (1995): برنامه ریزی استراتژیک ابزاری قدرتمند برای مدیریت است که برای کمک به شرکت های کوچک در رقابت رقابتی با تغییرات پیش بینی شده در محیط طراحی شده است. به طور خاص ، فرآیند برنامه ریزی استراتژیک یک رویکرد و تجزیه و تحلیل از شرکت و محیط آن ارائه می دهد – این وضعیت فعلی شرکت را توصیف می کند و عوامل اصلی موثر در موفقیت آن را مشخص می کند (FRY AND STONER ، ۱۹۹۵ ، ۱۲).